Ideetje voor het KVRI-Galabal???

Helsinki by bus...

Terug in België

Op Zaventem......
Zoveel auto's, zoveel huizen, zoveel (onvriendelijke?) mensen, zoveel ......, zoveel dat we nu al missen!!!

Weet je, zo'n uitwisselingsproject doet echt iets met een mens......
Ik weet nog dat ik een van de eerste dagen zei dat ik precies toch geen grote emotionele band ging kweken, maar kijk wie had dat ooit gedacht....? Zoveel tranen (zowel bij belgen als bij finnen) zoveel zakdoeken, zoveel geknuffel......
(en wie vertelde er ons dat finnen dat niet graag deden?)

Het was zaaaaaaaaaaalig, gewoon perfect, super en ..............
binnen iets meer dan 50 dagen zien we ze terug!!!!!!!!!!!!!
Ik tel al af....... jullie ook?

Hanne
X

De laatstejaars zwaaien uit...

... wij houden het rustiger deze keer.

ijshockeywedstrijd

Ons gastgezin heeft ons gevraagd om een keertje mee te gaan naar een ijshockeywedstrijd. En volgens mij en Carolien is dit een vele leuker sport om naar te kijken dan naar Belgische voetbal... Het is wel veel spannender en veel mensen en hevige suporters => deze mensen hebben zelfs een drumstel bij, om op maat aan te moedigen, echt fantastisch!

Nog een weetje wanneer we het toilet zochten, zagen we alleen mannen er naar toe gaan, wanneer er ook vrij veel vrouwen aanwezig waren. Dan schoven we maar aan bij de mannen, nadien zagen we enkele dames paseren en volgden die maar. En moet je weten dat je daar niet moest aanschuiven. In België moet je je juist aanschuiven bij de vrouwen, hier dus niet !

PS: Lennert op enkele foto`s kunde ook eens een ijshockey-scheidsrechter zien (drie scheidsrechters voor 1 wedstrijd)

Joyce

Ystävänpäivääfoto's

Ystävänpäivää

14 februari: Valentijn! Maar in Finland vieren ze dat op een andere, meer plezante manier. Vandaag is het hier vriendjesdag. Dan maak je een kaartje voor al je vrienden, je loopt rond met een hart rond je nek en iedereen die je tegenkomt, zet er zijn naam op. Tarief: een dikke knuffel! Bij deze: hyvää ystävänpäivää.

Dat is nog niet alles. Gisteren hebben de laatstejaars hun laatste proefwerk gehad en vandaag zijn zij de baas. Ze hebben de gang omgetoverd tot een ‘red light district’ en via de schoolradio zetten ze de hele boel op stelten. Vanmiddag worden ze door de second graders, de nieuwe anciens, behoorlijk letterlijk buitengezwierd. In deze gezellige chaos is het uitkijken waar je loopt.

Woensdag

Vandaag staat er een uitstap op het programma. Vessa, onze buschauffeur, rijdt ons naar Punkaharju, zowat 70 km ten oosten van Sulkava. Punkaharju – what’s in a name – is wereldberoemd om z’n harju’s, een soort van natuurlijke dammen die een reeks eilanden in het Saimameer verbinden. Deze dammen zijn duizenden jaren oud en rijzen tot 25 meter boven het water uit. Ze zijn zo smal dat er vaak alleen maar plaats is voor de weg.

Hier bezoeken we Lusto, het nationale bosmuseum, een architecturaal houten pareltje midden in de natuur. Het woord ‘lusto’ betekent jaarring en vormt de rode draad doorheen de verschillende tentoonstellingen: van bosrooi in de middeleeuwen tot de meest moderne verwerkingstechnieken; van fauna en flora tot indrukwekkende blokhutten en van lawaaierige paarden tot een indrukwekkende stille ruimte.

De lunch wordt geserveerd in een sanatoriumachtig internaat op een klein eilandje in Punkaharju. We worden er verwelkomd door de trotse, in traditionele kleren gehulde directrice. Terwijl onze magen knorren, geeft ze een omstandige geschiedenis van de school en tracht ze ons te overhalen om bij haar een jaartje Fins te komen studeren. Het eten is ronduit heerlijk.

Na de middag bezoeken we Olavinlinna, de burcht die het uithangbord vormt van Savonlinna. De stad heeft eeuwenlang op de grens gelegen tussen Zweden en Rusland en is dan ook even lang de inzet geweest van een bittere strijd tussen deze twee staten. We zien de koningszaal, de mooie kapel, de klokkentoren en de vrouwenkamer. Bij een stralend zonnetje verlaten we de burcht, maar we zijn het water nog niet over of we worden verrast door een stevige sneeuwstorm. Niet echt het weer om de rest van de stad te verkennen, dus de meesten zoeken een rustig plaatsje op om bij een koffie wat te bekomen. Tegen vijf uur zijn we dan terug in Sulkava.

Dikke pret

Valerie en Stephanie gingen deze avond in de sauna. Dikke pret. Aangezien ze toch mager leken in de sneeuw, hebben ze de kans gegrepen om alles vast te leggen op foto. Die ontzettend leuke ervaring wilden zij u niet laten ontbreken, dus hierbij, geniet ervan.



Jawel, na de sauna in de sneeuw (die een beetje te hard op ijs begon te lijken zodat hun voeten wat pijn deden maar dat weerhield hen NIET om erin te gaan liggen - zie verder).



Valerie waagde zich eraan om in sneeuw te gaan liggen. Desalniettemin ging Stephanie er ook in liggen (geen foto's beschikbaar, morgen wel- kom dan maar terug kijken).
Daarna gingen ze effenaf (cool woord , foute context) terug in de sauna om te bekomen van het wilde avontuurtje in de sneeuw.
Maar dan. Plots waren Valerie en Stephanie weer opgewarmd en zijn ze weer naar buiten gespurt, het gastmeisje Leea begon hen al raar aan te kijken toen ze terug binnenkwamen, de laatste keer dat zij dit soort praktijken had gedaan was zij immers 7 jaar... Goed dat het fototoestel van Valerie er was zodat deze onvergetelijke momenten kunnen doorgegeven worden aan het nageslacht (Sauna verbetert de vruchtbaarheid!), zoals ieder van ons hier vandaag te weten is gekomen.

Nog vele groetjes aan 6 Economie-Wiskunde en 6 Latijn,
ze zien jullie allen terug binnen enkele dagen...

Ode aan de zelfontspanner!

Finse tradities

Voor de thuisblijvers: een snuifje cultuur.


Dit noemt men dan de 'Nieuwe Man'.
Op de voorgrond ziet u Valerie Denys, ijverig aan het koken. Voor de geinteresseerden, het recept is te verkrijgen in het Engels en ook wel in het Fins bij al onze Comenius-studenten.
Nu . Terwijl Valerie wachtte totdat er een stukje van de rijstpap naar beneden viel , ging Pieter door met het maken van zijn Karelisch gebakje(s). Zoals u kan zien is Valerie 's pose niet bepaald alledaags, u kan uzelf inschrijven voor de cursus 'Hoe leer ik poseren?' is vanaf 17/2 (tegen een mooi prijsje- een student moet ook leven). Tot zover een van de workshops waarmee we ons deze namiddag hebben bezig gehouden.




Een andere workshop bestond er dan weer uit om met stukjes berken schors iets moois te maken. Mevrouw Mondelaers staat er beeldig mee, net zoals alle andere leerlingen die de nieuwe Finse mode uitprobeerden.






Hiernaast ziet u Karri, wij vonden hem beeldig staan met de handgemaakte spulletjes van de plaatselijke boomschorsvouwer. Karri zelf was er ook fan van. Net de cape ontbreekt nog en de Grote Boze Wolf. Hij zou de nieuwe, moderne versie van Roodkapje kunnen zijn. You go girl !

Tijs (Meneer Versweyfeld) wordt bedankt met een mooie boomschorsroos. Hij krijgt een dikke knuffel van zijn dikke vriendin nadat zij een dikke namiddag had doorgebracht met alle Kvri-mensen die haar uitbundige liefde voor handicraft geweldig konden apprecieren. Uit het diepste van ons hart: Kiitos!


Nadat we dit alles achter de rug hadden liep de dag op school op zijn einde. Sommige gingen relaxed weer naar huis, andere zaten vol frustraties. Goed dat je hier in Finland de mogelijkheid hebt om jezelf te uiten zoals je bent, inclusief vreemde modeverschijnselen.

WANT, als u goed kijkt (als uw ogen al bijziend zijn gelieve dan nu uw bril op te zetten) kan u iets niet alledaags onderscheiden ter hoogte van de linkerknie.

Zo zijn Belgische mensen in Finland soms ook van het principe: Even kleren uit, en 15 seconden later weer aan. Wij vroegen ons af of het aan de bloedcirculatie ligt.
(Insidejoke)










Gegroet,
De Jeti-avonturiers.