De tweede dag (toen we finland echt leerden kennen)

Hier zijn we nu beland, ieder knus en wel bij zijn gastgezin, met elk zijn typische kenmerken. Maar laten we die achterwege laten...
De dag begon met een bijeenkomst in een ontspanningslokaaltje in de school. Het is er allemaal gemoedelijker en gezelliger dan in België, waar de leerkrachten op je vingers kijken (ja, laten we het stellen zoals het is, niet?) Wanneer we ons eindelijk allemaal geïnstalleerd hebben, roept iemand ons dadelijk weer op om naar de gymzaal te komen. Hier wordt heel de school samengeroepen (nu stelt u zich de vraag: een hele school in 1 gymzaal? Waarop: jawel, in Finland slagen ze blijkbaar in meer dingen dan bij ons in België).
Nu, hier worden we toegesproken door de directeur van de school. En laten we nu even snel gaan: hierna gaan we naar het gemeentehuis, krijgen we een speech mee van een voornaam lid van de gemeenteraad en krijgen we een mooi zakje van Sulkava zelf. Ook de kerk krijgt een beurt door de Belgische studenten, en deze is volledig uit hout opgetrokken, verschillende van Belgische kerken dus. Ondertussen krijgen we ook een middagmaal voorgeschoteld, waarover de meningen verdeeld waren, maar op een of andere manier toch unaniem: "neje, het is ni gelek bij os."
In de namiddag kregen we dan weer wat anders voorgeschoteld: het dorp Sulkava, klaar om verslind te worden door die weetgrage Belgen. Ja, en verslinden deden we: de kleuterschool, de roeiclub, een klederenfabriek, een koffiehuisje. Ja, we waren op dreef toen we weer terug moesten naar onze vertrouwde school inmiddels.
Het avondeten was nog niet op (tevens een lekker maal, zalmsoep en koffie incluis), of we moesten ons landje gaan voorstellen met behulp van een aardig inelkaar gestoken powerpointpresentatie.
Daarna kwam de zogenaamde disko, het hoogtepunt van de avond. Of, stellen we beter: wat het hoogtepunt van de avond moest worden. Oke, de disko was geen hoogtepunt maar we amuseerden ons toch nog, door de finnen beter te leren kennen en spelletjes te spelen, en dan ook even tussendoor aan het mooie thuis te denken. Ja, jullie daar, jullie zijn nog steeds thuis voor ons allemaal. Het was hier al enorm tof en nu storten we ons in een onbekend weekend waarbij ieder 2 dagen de kans krijgt om zijn gastgezin op de rooster te leggen!